- EBDAN
- f. Kavim, aşiret, kabile. * Şayeste, lâyık, münâsib, muvafık, uygun
Yeni Lügat Türkçe Sözlük . 2009.
EBDAN
Look at other dictionaries:
ebdân — (A.) [ ناﺪﺑا ] bedenler … Osmanli Türkçesİ sözlüğü
BEDEN — (C.: Ebdân) Gövde, vücut, ten.* Vücudun kol, bacak ve baş gibi ayrıca kısımlarından başka diğer merkezi kısmı. * Ağacın dal ve budaktan başka olan kısmı, kütük. * Kale bedeni … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
İLM-İ BEDEN — (İlm ül ebdân) Hekimlik bilgisi, tabâbet … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
